కవిత: ధరణిని గాంచినాతడు మిక్కిలి సంతసించే

మొదటి సారి గగన ప్రయాణం చేస్తున్న ఒక వ్యోమగామి అంతరిక్షంలోనించి భూమిని చూస్తూ.....

కనుబొమ్మల ముందు కనపడు గోళమున
కనువిందు చేయు పచ్చిక కాన రాగ
కన్నులముందర గ్రహాలూ బంతులు కాగా 
ధరణిని గాంచినాతడు మిక్కిలి సంతసించే!


కాంతులీను తారల నడుమ మనసు మోహనరాగమాలపించగా
కనురెప్పలు గ్రహగతులకు తాళము వేయగా
తేలియాడు శరీరము తాళమునకు నాట్యమాడగా
కనుమరుగవుతున్న ధరణి కాంతులాతని కన్నుల గాంచె!!

రెండవ కవితకి ఆలోచన మరియు సహకారం అందించిన శాంతి కి ధన్యవాదములు

నల్లావు పేడా??? లేక తెల్లావు పేడా???

అది జనవరి మాసం...సంక్రాంతి సమయం... దూరం గా నక్కలు నిద్రపోతున్న సమయం...దగ్గరలో ఉన్న కోళ్ళు కూస్తున్న సమయం.నలుపంటే  ఇష్టంలేని రామేశం రామేశ్వరం నించి తిరిగి వస్తున్న సమయం.....

రామేశం రామాలయం సందు తిరుగుతుండగా అడ్డం గా ఒక నల్ల కుక్క తన వీపు మీద నల్ల పిల్లిని ఎక్కించుకొని ఎదురుగా వచ్చింది. దానిని చూడగానే రామేశం రామనామం జపించటం మొదలెట్టాడు. అలాగే భయపడుతూ నల్ల పిల్లి కుక్కని చూసాను ఏమవుతుందో అని అడుగులోఅడుగు వేసుకుంటూ వెళ్తుండగా వయ్యారం గా వచ్చింది నల్ల చీరకట్టుకొని నీలాంబరి. రామేశాన్ని చూస్తూనే "ఏరా రాము ఎలాగున్నావ్!!! పొద్దెక్కింది ఇంకా నిద్రలేవలేదా" అని అన్నది.

"అదేంటి నేను నడుస్తుంటే నిద్రలేవలేదా అంటుంది నీలాంబరి ఆంటి" అని ఆలోచిస్తూ అలా నడక ముందుకి కొనసాగించాడు మన రామం. ఇంటిదేగ్గరకి వెళ్ళగానే నల్ల పిల్లి ప్రభావం వల్ల నాన్న ఏమన్నా వాకిట్లో ఉన్నాడేమో అని తోంగిచూసాడు. అమ్మ పేడనీళ్ళు కలుపుతోంది. నాన్న జాడ లేదు. హమయ్య నాన్న లేడు ఇంతకీ అమ్మ కలిపేది  "నల్లావు పేడా??? లేక తెల్లావు పేడా???"  అని ఇంట్లో అడుగుపెట్టాడో లేదో రామం ని చూడని వాళ్ళమ్మ పేడ నీళ్లు ఒక చెంబుతో తటాలన రామం మొహం మీద కొట్టింది.

వాసన చూస్తూ "హమయ్య తెల్లవుపేడే" అని కళ్ళు తుడుచుకుంటున్న రామం ఎదురుగా కనపడింది రాత్రి కప్పుకున్న బొమ్మల దుప్పటి నల్లని అంచు నీటిలో బాగా తడిచి బొటబొటా కారుతూ. దుప్పటి తీసి చూస్తే అదే నల్ల చీర కట్టుకొని నీలాంబరి  ఆంటీ అమ్మ తో మాట్లాడుతూ..తిరిగి చూస్తే ఎర్రటి కళ్ళతో నిప్పులు చెరుగుతున్న నాన్న.....

ఇట్లు
మీ నేస్తం

నా ఆలోచనలు -శీలం

నాకు ఈ రోజు చాలా చిరాగ్గా వుంది...ఏమి చేద్దాము అని ఆలోచిస్తుండగా నాకు ఒక టపా రాయాలి అనిపించింది. ఈ టపా మీకు అందరికి రుచించక పోవచ్చు. ఇవన్ని నా ఆలోచనలే కాని అన్ని ఒప్పులే అని నేను అనటం లేదు. నేను మాట్లాడబోయేది శీలం అనే దానిమీద.

దయ చేసి నన్ను ఎవరు తప్పుగా అనుకోవద్దు అని మనవి చేసుకుంటూ ఇక అసలు విషయానికి వస్తాను. నాకు చిన్నప్పటి నుంచి ఈ పదం  గురించి చాలా సందేహాలు ఉండేవి. నేను చదివానో లేదో తెలియటానికి పరీక్షలు పెడతారు మరి ఒకడికి శీలం వున్నదా లేదా అని తెలుసు కోవటానికి ఏ పరీక్ష పెడతారు అన్నది నా చిన్ననాటి సందేహం. నేను పదవ తరగతి చదివేడప్పుడు వచ్చిన ఒక సినిమా వల్ల శీల పరీక్ష అని ఒకటి వుంది అని విన్నాను తర్వాత కొంచెం ఇంజనీరింగ్ వయసు వచ్చాక ఎప్పుడో అనుకోకుండా ఒక పత్రిక లో "ఈ శీల పరీక్ష ఎంత వరకు నమ్మకమైనది?" అన్నదాని మీద వ్యాసం ప్రచురించారు. దాని ద్వారా నాకు తెలిసింది ఏమిటంటే ఆ పరీక్ష ఫలితాలు నిజంగా శీలాన్ని కొలవలేవు అని. వివరాలలోకి వెళ్ళటం నాకు ఇష్టం లేదు కాబట్టి ఇక్కడితో వదిలేస్తున్న.


తర్వాత ఉద్యోగం లోకి వచ్చి ప్రపంచం నా కంటితో నేను స్వయం గా చూడటం మొదలెట్టాక అర్ధం అయ్యింది శీలం అంటే ఏంటో. "శీలం అంటే నీ వ్యక్తిత్వాన్ని విడనాడకుండా జీవించటం" అని.

కాని సమాజం దృష్టిలో వాటికి ఒక నిర్వచనం వుంది దాని ప్రకారం కేవలం స్త్రీలకే పరిమితం చేసారు. ఇది ఎందుకు వాళ్ళకే పరిమితమో నాకు అర్ధం కాలేదు. ఒక స్త్రీ శారీరక సంబంధం కలిగి వుంటే తన శీలం పోయింది అని అంటుంటారు మరి అది చేసేది ఒక పురుషుడితో ఐనప్పుడు వాడి శీలం పోలేదా.శీలం ఏమన్నా కేవలం ఆడవారికే పరిమితమైన శరీరభాగామా నాకు తెలిసినంత వరకు కాదు. శీలం అన్నదానికి నైతిక కొలమానం తప్ప శాస్త్రీయ కొలమానం లేదు. ఒక స్త్రీకి శీలం పోయింది అని వివాహం ఆడటం మానేస్తే అలాగే ఒక పురుషుడి శీలం పోయిన కూడా వివాహం ఆడటం మానేయాలి. శీలం అన్నది ఆడవారికి మాత్రమే వుంటుంది అన్న అపోహ తొలగించుకోవాలి.

చివరాకరికి నేను చెప్పాలి అనుకున్నది ఏంటంటే శీలం అన్నది అందరికి వుంటుంది. శారీరక సంబంధం వాళ్ళ అది పోదు అది మానసికమైన భావం. దానికి కొలమానం లేదు కేవలం తనకి తానూ గా మాత్రమే తెలుసుకోగలిగే భావం. మీ శీలం మీరు నిలబెట్టుకోవాలి అంటే మీ వ్యక్తిత్వాన్ని దేనికోసం వదులుకోవద్దు..


గమనిక: మీకు ఈ టపా నచ్చక పోతే దయ చేసి మన్నించగలరు

ఇట్లు
మీ నేస్తం

దసరా/విజయదశమి శుభాకాంక్షలు

మషిషాసురుని ఒక సబల చంపినా

రావనాసురుని ఒక విల్లుకాడు చంపినా

చెప్పే సూక్తి నీలోని చెడుని చంపమనే

చెప్పే నీతి చెడుదోవ పట్టొద్దనే